Του Νίκου Σακελλαρίου, συνεργάτη του Taxheaven
Τον φόβο ότι οι ισχυρές οικονομίες θα επιστρέψουν σε υψηλή ύφεση μόλις αποτραβηχτούν τα μέτρα στήριξης εκφέρει η Morgan Stanley σε πρόσφατη έκθεσή της. Αν συμβεί το απευκταίο (να σταματήσουν τα μέτρα στήριξης) οι οικονομίες των ισχυρών κρατών και περισσότερο των πιο αδύναμων θα βρεθούν στην μέγγενη της χαμηλής ανάπτυξης και του υψηλού πληθωρισμού.
Ωστόσο, ο αμερικανικός οίκος παραμένει αισιόδοξος για τις μελλοντικές εξελίξεις, τουλάχιστον στις ΗΠΑ και μετά στην Ευρώπη. Θεωρεί ότι οι ΗΠΑ θα πρέπει να διαδραματίσουν έναν καταλυτικό ρόλο στο να καθοδηγήσουν την παγκόσμια οικονομία στον κύκλο της ανάπτυξης. Εκτιμούν ότι το παγκόσμιο ΑΕΠ θα ανέβει πάνω από τα προ covid-19 επίπεδα μετά το 9μηνο 2021 φτάνοντας ανάπτυξη 6,5% το 2021 και 4,8% το 2022, περίπου πενήντα μονάδες βάσης (0,5%) πάνω από τις προηγούμενες κοινές εκτιμήσεις (concensus) για την ανάπτυξη.
Κλειδί για την παγκόσμια ανάπτυξη θα είναι να διατηρηθεί η καταναλωτική δαπάνη και τα ατομικά εισοδήματα. Οι επενδύσεις σε παγκόσμιο επίπεδο θα ανεβούν στο 121% σε σχέση με τα προ-κρίσης επίπεδα μέχρι το τέλος του 2022 με τις επενδύσεις στις ΗΠΑ να αυξάνονται στο 116% των προ-κρίσης επιπέδων μέχρι το τέλος του 2022.
Η Morgan Stanley θεωρεί ότι σε περίοδο αυξημένου πληθωρισμού θα υπάρξουν επιπτώσεις στο εργασιακό κόστος με πιέσεις στους μισθούς, προκειμένου να συγκρατηθεί η ανεργία που θα δημιουργηθεί εάν δεν υπάρξουν στηρίξεις. Επισημαίνει ότι η πανδημία επιτάχυνε τον οικονομικό μετασχηματισμό ο οποίος νομοτελειακά αυξάνει την ανεργία.
Χρηματοοικονομικές επενδύσεις και προτάσεις
Σε ότι αφορά το χρηματιστηριακό επίπεδο, οι προτάσεις της Morgan Stanley δίνουν μεγαλύτερη έμφαση στις τοποθετήσεις σε μετοχές, μετά σε κρατικά και εταιρικά ομόλογα, ακολουθούν τα εμπορεύματα ενώ προτείνει να μειωθούν τα ρευστά διαθέσιμα στα χαρτοφυλάκια. Σε ότι αφορά τις μετοχές, προτιμά τις ευρωπαικές, μετά τις ιαπωνικές, των αναδυόμενων αγορών και τελευταίες τις αμερικανικές.
Δίνει χαμηλή προτίμηση στα κρατικά ομόλογα (λόγω πληθωρισμού) και ειδικά στα ευρωπαϊκά, αμερικανικά και βρετανικά ενώ μία μικρή αύξηση στα ιαπωνικά. Τέλος, βλέπει σημαντική ανατίμηση της ισοτιμίας του αμερικανικού δολαρίου έναντι του Ευρώ, του γιέν και της στερλίνας.